De tandartsstoel: een kort verhaal

Ik sta voor behandelkamer III, en de tandartsstoel wenkt me al uitnodigend toe. Het was weer tijd voor de controle van het jaar, en schoorvoetend belde ik de assistente op om een afspraak te maken. De week vloog daarna kort voorbij, en al snel zat ik in de wachtkamer te wachten op mijn beurt. Ik was op tijd, maar de vorige afspraak liep uiteraard uit. Ik werd geroepen, en de behandelkamer met de tandartsstoel kwamen tevoorschijn. Een van de dingen die ik me altijd blijf herinneren aan een tandartsbezoek is de tandartsstoel. Het is zo’n symbool van jezelf volledig overgeven aan iemand die je eigenlijk niet kent.

Zitten in een tandartsstoel: de verschillende fases

Eerst zit zo’n tandartsstoel eigenlijk wel lekker, met zo’n verlengd stuk waar je voeten op kunnen rusten en een hoofdsteun. De tandarts lacht je vriendelijk toe, en ineens begin je achterover te hellen. Ergens beneden de tandartsstoel zit zo’n klein pedaaltje, die de tandarts alleen maar hoeft in te drukken om de tandartsstoel omlaag te krijgen. Zo wordt je ineens in een horizontale, liggende positie gemanoeuvreerd, en ligt je lot volledig in de handen van de tandarts die zo vriendelijk naar je lachte. Het is een sprong van vertrouwen, die de tandartsstoel ineens van je vraagt. Je doet je mond open, en de metalen spiegeltjes en haakjes worden je mond ingeduwd om overal lekker aan te wrikken. Eigenlijk een behoorlijke inbreuk op je persoonlijke ruimte, maar het moet voor je eigen mondelijke gezondheid. De tandartsstoel ligt wel lekker, maar dat wordt volledig teniet gedaan door het krassen van het haakje langs de rand van je tandvlees.

De ontsnapping van de tandartsstoel

Uiteindelijk is de schending van de mond voorbij, en gaat de tandartsstoel alweer in een rechtopzittende positie staan. Je kaak een beetje beurs van zo lang open moeten staan, je pakt dat plastic bekertje met water en spoelt je mond en spuugt het uit boven het miniatuur gootsteentje waar allemaal water vloeit om het weg te voeren. Er zitten wat rode slierten in het water, die meteen weggezogen worden.